تذكر حينما تطوى وحيدا الى الاجداث عمرك فى ذهاب
فسارع فى رضا الرحمن دوما فان الموت يطرق كل باب
ولا تياس فان العجز عيب من الانسان فى وقت الشباب
فاول ليلة فى القبر خطب بكى من اثره كل الصحاب
وبادر ان بقى فى العمر وقت فان القبر مبتدا الحساب
ولا تركن لاهل السوء يوما فان النار موحشة الركاب
وان مصيرها قاع ظلام بها الزفرات تسمع ى العذاب
فويل ثم ويل من لظاها اذا الانسان حاد عن الصواب